Bloedonderzoek kan helpen om onderliggende medische aandoeningen op te sporen die haaruitval veroorzaken. Tests kunnen worden uitgevoerd om te controleren op schildklierfunctiestoornissen, ijzertekort, hormonale onevenwichtigheden en auto-immuunziekten. Deze informatie kan cruciaal zijn voor het bepalen van de juiste behandeling.
FAQ archief:
3. Trichoscopie
Bij trichoscopie gebruikt de arts een speciale dermatoscoop om de haarzakjes en de hoofdhuid nauwkeurig te onderzoeken. Deze methode helpt om subtiele tekenen van alopecia te identificeren die met het blote oog moeilijk te zien zijn. Voorbeelden hiervan zijn de miniaturisatie van de haarzakjes en specifieke patronen van haaruitval, wat een nauwkeurige diagnose mogelijk maakt.
2. Fysiek onderzoek
Een grondig fysiek onderzoek van uw hoofdhuid en haar is de volgende stap. Uw arts zal de patronen van haaruitval, de conditie van uw hoofdhuid en de aanwezigheid van eventuele ontstekingen of laesies beoordelen. Dit helpt bij het onderscheiden van verschillende typen alopecia en mogelijke onderliggende oorzaken.
1. Medische geschiedenis
De eerste stap in de diagnose van alopecia is het verzamelen van een uitgebreide medische geschiedenis. Uw arts zal vragen stellen over uw haarverlies, zoals wanneer het begon, hoe snel het vordert, en of er andere symptomen zijn. Ze zullen ook vragen naar uw familiegeschiedenis, omdat genetische factoren een rol kunnen spelen bij bepaalde vormenMeer lezen over “1. Medische geschiedenis”
Medische aandoeningen
Bepaalde medische aandoeningen kunnen ook haaruitval veroorzaken. Schildklieraandoeningen zoals hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie, ijzertekort en bloedarmoede zijn bekende voorbeelden. Hoofdhuidaandoeningen zoals ringworm kunnen ook leiden tot haaruitval. Het identificeren en behandelen van de onderliggende medische aandoening is cruciaal voor het effectief aanpakken van haaruitval.
Medicijnen en behandelingen
Sommige medicijnen en behandelingen hebben haaruitval als bijwerking. Dit geldt bijvoorbeeld voor chemotherapie, maar ook voor medicijnen tegen hoge bloeddruk, artritis, depressie en hartproblemen. Het is belangrijk om met uw arts te overleggen als u vermoedt dat een medicijn haaruitval veroorzaakt.
Stress en leefgewoonten
Ernstige fysieke of emotionele stress kan leiden tot een type haaruitval dat bekend staat als telogeen effluvium. Slechte voedingsgewoonten, extreme diëten en ruwe haarbehandelingen kunnen ook bijdragen aan de conditie van het haar. Een gezonde levensstijl met een gebalanceerd dieet en stressmanagement kan helpen haaruitval te verminderen.
Auto-immuunziekten
Bij auto-immuunziekten zoals alopecia areata valt het immuunsysteem de haarzakjes aan, wat leidt tot haaruitval. Andere auto-immuunziekten die haarverlies kunnen veroorzaken, zijn lupus en psoriasis. Het lichaam ziet de haarzakjes als vreemde indringers en vernietigt ze, wat resulteert in kaalheid.
Hormonale schommelingen
Hormonale schommelingen kunnen een aanzienlijke impact hebben op de haargroei. Dit is vaak het geval tijdens de zwangerschap, menopauze of door schildklieraandoeningen. Hormonale onevenwichtigheden kunnen leiden tot tijdelijke of permanente haaruitval.
Erfelijkheid
Genetische factoren spelen een grote rol bij alopecia, vooral bij vormen zoals alopecia androgenetica. Als haarverlies door alopecia in uw familie voorkomt, is de kans groter dat u er ook mee te maken krijgt . Deze erfelijkheid zorgt ervoor dat de haarzakjes gevoeliger zijn voor hormonen die haarverlies veroorzaken.